ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 274
แห่งหญิง ชื่อว่าความเป็นหญิง ฯ ภาวะแห่งชาย ชื่อว่าความเป็นชาย ฯ
ในความเป็นหญิงและเป็นชายนั้น ความเป็นหญิงมีความเป็นเหตุแห่งเพศ
นิมิต การเยื้องกรายและอากัปปะแห่งหญิงเป็นลักษณะ ฯ ความเป็นชาย
มีความเป็นเหตุแห่งเพศชายเป็นต้นลักษณะ ในลักษณะมีเพศเป็นต้น
นั้น องคชาต (ธรรมชาติที่เกิดในตัว) ของผู้หญิง ชื่อว่าเพศหญิงฯ
เสียงและความประสงค์ ชื่อว่าอิตถีนิมิต (เครื่องหมายแห่งหญิง)
เพราะเป็นปัจจัยให้รู้ว่า "เป็นหญิง" ฯ กิริยามีการยืนการเดินและการนั่ง
เป็นต้นไม่องอาจ ชื่อว่าการเยื้องกรายของหญิง ฯ สัณฐาน (ทรวดทรง)
ของหญิง ชื่อว่าอากัปปะ (รูปทรง) ของหญิงฯ แม้ลักษณะมีเพศแห่ง
ชายเป็นต้น พึงทราบโดยนัยที่กล่าวแล้ว ฯ สัณฐาน (ทรวดทรง)
พรรณานาเพศแห่งหญิงเป็นต้นไว้โดยประการอื่น ๆ ส่วนท่านอาจารย์
ทั้งหลายกล่าวรวบรวมคำนั้นไว้อย่างนี้ คือ
મ્
ทรวดทรงของอวัยวะมีมือเป็นต้น ชื่อว่า
เพศ อาการมีการยิ้มหัวเป็นต้น ชื่อว่า
นิมิต การเล่นด้วยกระด้งเป็นต้น ชื่อว่า
กุตตะ กิริยามีการเดินเป็นต้น
ชื่อว่า
อากัปปะ ฯ
[อธิบายภาวรูปและหทัยวัตถุ]
รูปทั้ง ๒ ชื่อว่าภาวรูป เพราะทำวิเคราะห์ว่า เป็นเหตุให้เรียก
ว่าหญิงและให้รู้ว่าหญิงเป็นต้น ๆ ก็ภาวรูปนี้นั้น แผ่ไปอยู่ทั่วสรีระทั้ง
ๆ
๑. โยชนาไม่แยกและอธิบายว่า ความประสงค์เมถุนในบุรุษ, เค้า ฉกฺก. องฺ. ๒๒/๕๐๕
ว่า อิตถี โข พราหมณ ปุริสาธิปายา......